جدا از سوء سیاست ها و سوء مدیریتها، بخش عمدهای از فقر و تنگنای وحشتناک معیشتی ملت ایران به علت فساد باور نکردنی و دزدیهای کلانی است که غالبا توسط کارگزاران حکومت جمهوری اسلامی صورت میگیرد. دزدی چند میلیارد دلاری در«چای دبش» فقط نوک قله کوه یخی است که از آب بیرون زده است.
امروز هفتادمین سالروز ۱۶ آذر ۱۳۳۲ است. روزیکه با هجوم نظامیان برخاسته از کودتای ۲۸ مرداد به دانشگاه سه دانشجوی دانشکده فنی کشته و ده ها نفر مجروح شدند. آن کشتار کنندگان دانشجویان رفتند ولی کشته شدن دانشجویان و دیگر فرزندان ملت همچنان ادامه دارد تا حاکمیت ملی نیست وضع همین است.
امروز اول آذر۱۴۰۲ بیست و پنجمین سالگرد قتل فجیع پروانه و داریوش فروهر، دوتن از پیروان راه مصدق و تلاشگران راه آزادی و استقلال ایران است. آنان در پروژه نفرت انگیز قتل های زنجیره ای به دست کور دلان مزدور جمهوری اسلامی در خانه خود دشنه آژین شدند. جنایتی که هرگز فراموش نخواهد شد.
جای آن بود که حکومت جمهوری اسلامی، پس از فاجعه اسفناک آبادان، در کشور عزای عمومی اعلام کند نه آنکه جشن سلام فرمانده برگزار نماید. این کار واقعا نمک پاشیدن روی زخم مردم ایران است . این دهن کجی حکومت هرگز از ذهنیت تاریخی این ملت زدوده نخواهد گردید.
سوء سیاست و بی درایتی و عدول از سیاست مستقل ایرانی و مداخله در مناقشات منطقه ای از طرف حکومت جمهوری اسلامی ، کشور را بر سر یک دو راهی حساس و سرنوشت ساز قرار داده است.در یک راه مذاکره با جامعه جهانی به سر کردگی شش قدرت بر تر جهان مرکب از آمریکا،چین ،روسیه،انگلیس،فرانسه […]
