مصدق در روز ۲۹ اردیبهشت ۱۲۶۱ خورشیدی در تهران متولد شد.او از نوجوانی به عرصه فعالیت های اجتماعی و سیاسی گام نهاد. در سن ۲۴ سالگی از آزادیخواهان و فعالان انقلاب مشروطیت بود به همین جهت او انتقال دهنده و پیام آور اهداف آزادیخواهانه و استقلال طلبانه و قانون گرایانه ی آن انقلاب به نسل های بعدی بود. او سال ها در سمت های مختلف مانند استانداری،وکالت،وزارت و سرانجام نخست وزیری به این مرز و بوم از جان و دل خدمت کرد.او در بیش از ۷۰ سال زندگی سیاسی خود همواره تلاش کرد تا از استقلال کشور و آزادی های مردم ایران دفاع و صیانت نماید.او به درستی استقلال و آزادی را زیر بنای برقراری حاکمیت ملی و مردم سالاری می دانست . بدیهی است که حاکمیت ملی است که می تواند بنیان همه پیشرفت ها و توسعه های پایدار و سرمنشاء سعادت و رفاه ملت ایران باشد.فقدان استقلال به طور یقین با محو آزادی و برقراری استبداد و دیکتاتوری همراه است .روشن است که به دنبال استبداد،فساد وعقب ماندگی و به هدر رفتن منافع ملی و فقر و فلاکت ملت از راه خواهند رسید.
از مصدق جز راستی و صداقت و تقوای سیاسی دیده نشد.او هرگز به مردم دروغ نگفت و وعده ی نادرست نداد.او درستکار و پاک دست بود و هرگز اجازه نداد تا در حوزه مدیریتش نا پاکی و خیانت نسبت به اموال مردم از هیچ فردی سر بزند.او به علم وتخصص به شدت معتقد بود و همواره همکاران خود را در هر زمینه از دانشمندان و متخصصین آن عرصه انتخاب می کرد.او به عدالت اجتماعی و توزیع عادلانه ثروت و حمایت از اقشار فرو دست جامعه عمیقا باور داشت و سازمان تامین اجتماعی را در راستای همین اهداف بنیان گذاشت. مصدق در حالیکه خواهان روابط دوستانه توام با احترام متقابل با تمام قدرت ها و همه جامعه جهانی بود،درعین حال زیر سلطه هیچ قدرتی قرار نگرفت و حاضر به باج دهی به هیچ قدرت و ابر قدرتی نگردید و هرگز حاضر نشد برای ماندن در قدرت، منافع ملی ایران را پیش پای مطامع و منافع بیگانگان قربانی نماید. مصدق در مدت ۲۸ ماه نخست وزیری خود چنان کارنامه درخشان از خدمات بنیادی به این مرز و بوم ارائه کرد که از انقلاب مشروطیت تا امروز از هیچ دولت مرد دیگری مشاهده نشده است.دکتر مصدق برای پیروانش تنها یک شخصیت سیاسی ملی و به تاریخ پیوسته نیست،بلکه مجموع افکار و گفتار و اعمال او در طول بیش از هفتاد سال زندگی سیاسی ،مکتب و الگویی را می سازد که عمل کردن به آن ضامن اعتلا و پیشرفت و عظمت وطن عزیزمان ایران خواهد بود و هم اکنون نقشه راه برای عبور از بحران های خطیر کنونی و ساختن آینده ایران می باشد
تهران – ۲۹ اردیبهشت ماه ۱۴۰۱ خورشیدی
هیات رهبری اجرائی جبهه ملی ایران
