نزدیک به هشت‌ماه قبل، در تاریخ پانزدهم تیرماه ۱۴۰۳ در دور دوم انتخابات فرمایشی، تحت نظارت استصوابی شورای نگهبان و با ساخته و پرداخته کردن فضای انتخاب بین بد و بدتر و بدون مشارکت اکثریت ملت ایران، آقای دکتر پزشکیان تحت‌عنوان رئیس‌جمهور نظام اسلامی گزینش گردید.
آقای دکتر پزشکیان در بیانات خود در روزهای قبل از نمایش انتخابات بارها برنامه‌اش را مطرح نمود، که می‌خواهد قضیه FATF را که مانع ارتباط مالی ایران با بازارهای مالی جهان شده است، به تصویب برساند. گفت که در صدد آن است که با مذاکره و تعامل با جامعه جهانی، سایه شوم تحریم‌های بین‌المللی را از سر کشور بر دارد و وضعیت اقتصادی و معیشتی ناهنجار مردم ایران را بهبود بخشد. گفت که راجع به رفع فیلترینگ از فضای مجازی اقدام خواهد نمود. گفت که می‌خواهد با رفع مناقشات با کشورهای منطقه و فرامنطقه، امنیت ملی برای کشور فراهم نماید. گفت که به بدرفتاری با معترضان و بگیر و ببند و حصر و حبس زندانیان سیاسی خاتمه می‌دهد. گفت که به دنبال ایجاد وفاق ملی است و بالاخره گفت که اگر نتوانست این اقدامات را عملی نماید استعفاء داده و کنار می رود. عجبا که ایشان نمی‌دانست در این ساختار معیوب، او قدرت و اختیاری برای عملی کردن این وعده‌ها نخواهد داشت!
اکنون حدود هشت‌ماه از تکیه زدن دکتر پزشکیان بر مسند ریاست جمهوری نظام اسلامی گذشته و هیچ‌یک از وعده ها و تعهدات ایشان عملی نشده و طی این مدت صرفنظر از این که از تصویب FATF و مذاکره برای رفع تحریم‌های کمرشکن وتنگناهای معیشتی ملت ایران و رفع فیلترینگ و سایر وعده ها خبری نشده، بلکه وضعیت کشور از هر نظر بدتر از زمان آغاز کار ایشان گردیده است. ارزش پول ملی خیلی بیشتر از قبل، نزول کرده و ارزش دلار که در شروع کار ایشان شصت هزار تومان بود، به عدد بی‌سابقه نود و پنج هزار تومان رسیده و به همین نسبت یعنی بیش از پنجاه درصد از قدرت خرید مردم ایران کاسته شده است. تورم و گرانی افسار گسیخته، تمام مرزهای قابل تحمل مردم را درهم نوردیده، بگیر و ببند و سرکوب معترضان و پایمال کردن حقوق اساسی و آزادی‌های اولیه مردم شدت بیشتری یافته، فرار جوانان و اقشار مختلف جامعه از کشور به دلیل نگرانی از آینده و نداشتن اطمینان از امنیت ملی به نحوی چشم‌گیر افزایش پیدا کرده و تنها کار ایشان این است که در هر نشست و برخاستی ذکر مصیبت بخواند و خود را مجری اوامر رهبر بداند. علاوه بر این‌ها آقای دکتر پزشکیان و برخی از همکاران ایشان با اتخاذ و بیان مواضع نا‌درست قوم‌گرایانه تیشه به ریشه‌ی وحدت ملی و یک‌پارچگی سرزمینی ایران زده و می‌زنند.
آقای دکتر پزشکیان به عنوان رئیس قوه مجریه نظام، حتی اختیار این که به نامه سرگشاده جبهه ملی ایران پاسخ بدهد و قدرت این که ممانعت و محاصره نیروهای امنیتی انتظامی را از اطراف مزار دکتر محمد مصدق، رهبر بزرگ نهضت ملی ایران، در سالروز درگذشت آن بزرگ‌مرد بر طرف نماید، ندارد. بنابر‌این باید از آقای دکتر پزشکیان سؤال کرد، حالا که نمی‌توانید در راستای وعده‌هایی که داده‌اید هیچ حرکتی انجام دهید چرا طبق تعهد خود عمل نمی‌کنید و استعفاء نمی‌دهید؟
با این ترتیب و با این استبداد و اختناق موجود در کشور، امسال هم مانند سال‌های قبل آرامگاه مصدق در حصر است و امکان ادای احترام مردم نسبت به ساحت آن قهرمان ملی وجود ندارد. حکومت جمهوری اسلامی تنها از نام مصدق و از کودتای ننگین ۲۸ مرداد ۱۳۳۲ برای ایجاد حقانیت برای خود در جامعه جهانی، استفاده‌ی ابزاری می‌نماید. اما خود بر ضد افکار دکتر مصدق و در مقابل آزادی و استقلال است و بسیاری از صاحبان قدرت برخاسته از انقلاب ۱۳۵۷، خود از بانیان کودتای ۲۸ مرداد بوده‌اند.
جبهه ملی ایران بر این باور است که ساختار حکومت در جمهوری اسلامی معیوب، ناکارآمد و اصلاح‌ناپذیر است. ملت ایران باید تلاش نماید تا شرایطی را فراهم کند که در آن، انجام یک انتخابات آزاد و منصفانه برای تأسیس یک مجلس مؤسسان واقعی فراهم و در آن مجلس، نظم و ساختار موثر، پیشرو و مترقی برای تامین منافع ملی ایرانیان پی‌ریزی گردد.
شورای مرکزی جبهه ملی ایران
تهران _ دوازدهم اسفند ۱۴۰۳
